1. |
Скалите на кеј
02:57
|
|||
|
Полошо од било кога, извор на тага. Разговор со себе, за себе. Подобро утре, можеби задутре. Ги буткам морниците надвор од себе, тие соединети со мене. Најтемни сценарија уште пред сè да почне. Негативен поглед, за свое добро. Сонце кобно свети, нè дели уште пред да бидеме цели. Проголтував долго, се издадов сам себе на убав ден кој цел живот ќе го памтам, ко најлош. Гради полни тахикардии. Плачеше ти, сега плачам јас, нема причина за. Пробувам да се сетам кога последен пат бев среќен..? Кога ќе биде следен?
The steps on the river bank
Worse than ever, source of sorrow. Talking to myself, about myself. Better tomorrow, or perhaps the day after. I am pushing the creeps out of me, they are stuck in me. The darkest scenarios before any start. Negative view, for my own sake. The Sun is shining deadly, dividing us before we make a whole. I was swallowing long enough and came out in the open on a beautiful day which I will remember as the worst. Chests full of tachycardia. It was you weeping, now it is my turn, for no reason. I am trying to remember when was the last time I felt happy? When will be the next?
|
||||
2. |
Викаат ќе пројде
02:43
|
|||
|
Викаат ќе пројде сè, ќе се кренеш каде што беше. Ќе бидеш среќен, ќе биде исто. Но, не е. Ништо од тебе. Најголемо и најболно од сите, ново разочарување. По навика, сè на хартија. Ќе стигнеме до тој том, ќе се врати мирниот сон. Повторно сам, како и секогаш. Те осеќам без да те видам, повеќе гледам кога мижам, што подалеку од тебе се движам. Размислувам за сите убави работи кои никогаш нема да ми се случат. Помрачен од било кога - да, знам. При последно себеиспитување, целосен мрак излезе. Зафатил голем дел, нема место за светлина, не ја собира. И тоа што остана пропаѓа. Секој ден потемнува, овенува, го снемува...
They say it will pass
They say it'll all pass, you'll rise from where you once was. You'll be happy, everything will be the same. But it's not. Nothing from you. The biggest and the most painful of all, new disappointment. A habitual step, everything on a paper. We'll reach that volume, a calm dream shall return. Alone again, as always. I can feel you without seeing, I can see better with my eyes closed. Moving as far from you as ever. Thinking of all the beautiful things that will never happen. Darker than ever - yes, I know. When I last made a self questioning, a total darkness came out on the surface. The darkness that consumed a great portion, no place for any light, the light simply cannot get through. Even if something remained, it's now falling down. Each day is getting darker, decaying, vanishing.
|
||||
3. |
Сам против себе
03:14
|
|||
|
Сам со себе, сам против себе. Нели ќе беше секаде? Секаде со мене... Нема да оставеше! Ќе поправевме сè, ќе успеевме да бидеме, ќе се имавме. Сега на што личиме? Еден од друг, нашите гневови се удираат, уште толку се оштетуваат. Се возбудуваат. Агресија, вид на омраза. Да истераш пат без да повредиш. Не верувам, без успех во старт. Само биди тука, повреди ме пак. Ќе издржам, станав многу јак! Верувај! Само биди тука.
Me against me
Alone with myself, alone against myself. Was it not that you would have been everywhere? Everywhere with me... you would not leave. We would have repaired it all, we would have made it, we would have had everything. Look at us now? One against the other, our angers clashing, damaging each other even more. They get excited. Agression, a sort of hatred. To make a way without injuring anyone.
I don't believe it is possible, no success from the very beginning. Just be there please, hurt me again. I'll endure, have become pretty strong. Believe! Just be here!
|
||||
4. |
Простор
04:04
|
|||
|
Простор ограничен од мене и тебе. Стоиме во него еден до друг, еден од друг. Но, човек е борец за погоре, за заедно. Те наоѓам во песна. Мирот ми е во немир. Причини зошто, повеќе зошто не. Заклучен во себе поради тебе. Внатре подобро не е, не е ни исто. Ден плус, мизерен, како преживување. Ќе заспиеш, ќе се разбудиш сам, пак. И, џабе си ја мачам плуќата, ни тоа не помага. Само поголема заблуда која во сама по себе одвратна ситуација не е потребна. Нови и поубави сценарија преполнети со среќа. Но, сурова реалност, силно плеска.
Space
A space restricted by both me and you. We are in it one to another, one from another. But a man is a fighter for higher causes, for togetherness. I find you in a song. The peace is in restlessness. Reasons why but more why not. Locked in me because of you. Nothing is better inside, it's not even the same. A day plus, miserable, like survival. You'll fall asleep, you'll wake up alone, again. And I am torturing my lungs in vain, nothing helps. Only a much greater illusion, quite unnecessary in the already hideous situation. New and nicer scenarios overwhelmed with happiness. But, a cruel reality, tremendously slapping.
|
||||
5. |
Убиј ме. Дотепај ме.
03:47
|
|||
|
И после сè, очекував дека ќе заврши вака. Тепајќи го времето, во твое присуство. Колнејќи ги своите очи и својата глава, поради таа одлука која ја нарекував права. Убиј ме. Дотепај ме! Би било фино да осетам нешто искрено од тебе. Изгази ме и удри со цела сила. Да се вратиме на почеток од нула. Но, никогаш пак да не биде вака. Со свој камен по своја глава. Со цело срце насочено кон тебе.
Kill me, finish me off
And after all, I was expecting this outcome. Wasting my time, in your presence. Cursing my eyes and my head for the decision I was certain to be the right one. Kill me, finish me off! It would be nice to sense something honest from you. Run me over, strike with all the power. Let's go back to the beginning, point zero. But, never again to be like now. By own stone to strike own head. With full heart pointed at you.
|
||||
6. |
Искрено
03:06
|
|||
|
Почеток на грозен крај. Да немаш кому, да немаш кого. Далеку од мене подобро ти е тебе. Човек умира, умирам и јас. Утро по утро, помала волја од вчера. Зошто би се разбудил? Ист број денови, само сменивме улоги. Чекаше ти, сега чекам јас. Чекаш некој да ти се врати. Ти не се враќаш за мене, ти не се враќаш кај мене. Делиме еден ист град. На крај, тој нè подели нас. На крај, не постои нас. Постои само во моја глава. Длабоко врежан без желба за надвор. Збор од кој никогаш нема да видам мир, ќе си поседи, ќе го види мојот крај. Задоволна насмевка на негово лице по добро завршена работа. Моја пропаст, мој пад, мојот гнев кон тебе и кон овој град. Ќе го види процесот на станување најголем гад. За жал...
Sincerely
A beginning of a horrible ending. Not to have anyone to turn to, not to have anybody around. You are far better off without me. A man is dying, I am dying too. Morning by morning, a will lesser than yesterday.
Why would I get out of bed anyway? Same number of days, just our roles switched. You waited before, now it is me waiting. Waiting for someone to come back to you. You are not coming back for me, you are not coming back to me. We share the same city. In the end, the city shares us. After all, there is no us. It's only in my head. Deeply imprinted with no desire to get out. A word that will never give me a peace of mind, will just sit there and be a witness of my end. A satisfied smile on its face after a job well done. My fiasco, my fall, my anger towards you and towards this town. It'll see a process of how the biggest scoundrel is born. Unfortunately...
|
||||
7. |
Надеж или утеха?
04:11
|
|||
|
Би бил, би си олеснил. Би сакал, би бил нормален. Макар лажни погледи, макар изгубени. Да станат искрени, пат некому да подариш, размисли. Еднаш свет изградив, сакав да го споделам. Налетав на ѕид, го срушив, падна врз мене, ме искрши. Светот ми го уништи! Крај. И надвор и внатре, кон себе со залет. Квази стабилен карактер, склон да падне. Викам, никој не ме слуша.
Hope or comfort
I would be, I would make it easy on myself. I would like, I would be normal. 0At least artificial looks, at least lost ones. To become sincere, somebody to get a path as a gift, just think it over! I once built a world, wanting to share it. I ran into a wall, broke it, it fell over me, crashing me down. It ruined my world! The end. From the outside and from the inside, a broad jump towards me. A quasi-stabile character, apt to falling. I am crying out, nobody is listening.
|
||||
8. |
Пар улици
04:04
|
|||
|
Стаклен карактер, ко мојот. Тој лесно се крши и лесно пука.
Би било фино да се мисли и на нешто друго, би било фино да се случи нешто. Би било супер да излезеш од глава - и ти, и сè поврзано со тебе. Пар улици, наши. Само би тонеле сè повеќе, сами, несреќни, удавени. Редовите прочитани по сто пати. Научени на памет. Би сакал да ги заборавам сега и да почнам од старт. Приказна по приказна... Варијанти на добро, подобро, лошо и полошо. Расправија сам со себе, а ниту еден од двајцата не тепал. Нова лага произлезена од своја глава. Непотребна лага ради која сам себе во полоша ситуација се ставаш. Ново нешто кое те држи за рака. Ти дава надеж, а во исто време ти се смее и ти укажува дека никој не те терал пак да постапиш така.
A couple of streets
A glassy character, like mine. Easy to break, easy to crack. It would be nice to think of something else, it would be nice something to happen.
It would be great if you just got out of my head, you and everything with you associated. A pair of streets, ours. We would be only going down more and more, lonely, miserable, drowned. Lines read a hundred of times, known by heart. I would like to forget them now and start all over again. Story by story... Variants of good, better, bad and worse. Arguing with myself and neither of us two is winning. A new lie out of my mind. A lie totally unneccessary leading you into a worse position.
Something new, grasping you by the hand. Giving you hope, and at the same time laughing at you and telling you how nobody made you act like it.
|
||||
9. |
Март
03:02
|
|||
|
Болка разболе човек. Да гушнеш мирис кој не знаеш кога ќе го осетиш пак. Спремен во борба да одиш до крај, неколку зборови ќе те утепаат. А, борба започнав сам, против сите, против тебе. Борба која послаб човек направи од мене. Очи кон себе и приказна која никој не е должен да ја слуша. Нанесен директен удар врз искрена душа. Денови во магла, поглед не гледа ново утре, плуќа плаче за воздух. А, сè ќе помине, ќе успееме, ќе научиме како да спиеме. Најубавиот човек што го познавам не успеав да го задржам. Реков, никогаш нема да баталам, здравје не издржа. Младост во прашање, младоста со последниот мирис при взаемно упивање си отиде. Барем освен дупка и мирисот засекогаш ќе остане. А, исто ни мирисаа душите. Веќе не!
March
A pain that made a man sick. To embrace a scent that you don't know you'll ever smell again. Ready to fight the battle till the end, a few words will kill you. And my battle I did start alone, against everyone, against you. A battle that made me a weaker man. Eyes directed to me and a story nobody is to listen. A direct impact on a true soul. Days in fog, a look that does not recognize a new tomorrow, lungs grasping out for air. And, all will pass, we'll make it through and learn how to sleep. The most beautiful human I know, I was not able to keep. I said, I will never quit, but the health did not endure. Youth is in question, the youth with the last scent when soaked together, is gone. At least, except for the hole, it is the scent that'll remain forever. And our souls did smell the same. Not any longer!
|
||||
10. |
До следен пат...
04:09
|
|||
|
Што е живот ако го живееш во страв, очи да не потфрлат и да не те видам пак? До следен пат...
Till the next time
What is life if you live it in fear, eyes not to fail and not to see you again? Until the next time...
|
||||
Culture Development Skopje, Macedonia
Culture Development is emo band from Skopje, formed in December, 2011.
If you like Culture Development, you may also like:
Artificial Bouquet
by Frail Body
New on Deathwish, explosive screamo from this Illinois band, full of scalding riffs and searing vocals.
go to album
Derramar | Querer | Borrar
by MASSA NERA
Massa Nera makes '00s-style screamo that strikes a balance between delicate intricacy and heavy passion.
go to album
Ataraxy
by Sadness / To Be Gentle
Atmospheric black metal band Sadness and experimental screamo band To Be Gentle channel intense emotions on this split single.
go to album
Eve Beeker of screamo band To Be Gentle stretches her solo work in new experimental directions on this EP, a meditation on gender & healing.
go to album
Toronto band Respire deliver a post-hardcore tour de force on the largest scale possible, orchestrally rich and incessantly uncompromising.
go to album
Crashing female-fronted hardcore perfect for afternoon slump revival.
go to album
Is Survived By: Revived (Remixed / Remastered)
by touche amore
One of the most beloved post-hardcore albums of the ’10s gets a long-overdue remix and remaster just in time for its tenth anniversary.
go to album
